ΣΤΟ ΙΔΙΟΤΥΠΟ ΑΥΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του Σιμενόν, ο ήρωάς του επιθεωρητής Ζυλ Μαιγκρέ μπαίνει σε διάλογο με τον συγγραφέα του, και πολλές φορές τού κάνει αυστηρότατη κριτική για το πώς τον παρουσιάζει. Ο ήρωας των μυθιστορημάτων κατακρίνει τον συγγραφέα του ! Παράλληλα περιγράφει επεισόδια της ζωής του ως επιθεωρητή, που πολύ συχνά είναι λιγότερο θεαματική και πιο κοινότοπη απ’ όσο την παρουσιάζει ο συγγραφέας του.
Ο Σιμενόν βρίσκεται σε μεγάλα κέφια και ταυτόχρονα ξεκλειδώνει τα μυστικά της συγγραφικής του τέχνης, παίζοντας με τον διάσημο ήρωά του. Έχουμε εδώ ένα βιβλίο για τη γραφή και τη διαφοροποίηση τέχνης και πραγματικότητας : ο μυθιστορηματικός χαρακτήρας μιλάει για τον εαυτό του σαν να ήταν αληθινός, ενώ ο πραγματικός συγγραφέας γίνεται χαρακτήρας μυθοπλασίας.